पार्थ बोले प्रभू कृष्ण, शास्त्र विधान त्यागि जुन् ।
श्रद्धाले यज्ञ गर्ने ता, सत्व रज तमै के हुन् ।।१।।

आज्ञा भो भगवानैले, देह स्वभाव उत्पन ।
सत्व रज तमै तीन, श्रद्धा छ स्व तिमी सुन ।।२।।

पार्थ सबै मुनुष्यैमा,५१ पूर्व कर्मानुसारको ।
श्रद्धा आई उ ऊसैमा, प्राप्त हुन्छन तेसको ।।३।।

देवता सात्विकैहेरू, रज राक्षस यक्ष नै ।
तमैले भूत प्रेत प्रेतादिलाई पूजन गर्छ नै ।।४।।

अहङ्कार गरी दम्भ, युक्त कामाऽनुरागको ।
वेगैले बेह्रि तीनीले, देहका पञ्च भूतको ।।५।।

अन्तर्यामी मलाई ता, दिई क्लेश उ मूढले ।
गर्छ शास्त्र विरुद्धैको, असुर तप दृढले ।।६।।

प्रत्येकको त आहार, यज्ञ दान तपै तिन ।
हुन्छ स्व तीन रीतैको, उ भेद तिमिले सुन ।।७।।

राम्रो रस हुने स्थीर, बल फेर् आयुकारक ।
हुने आनन्द आहार, प्यारो मान्छन सात्विक ।।८।।

पिरो तितो अमीलो र, धेर् गर्मै पेट पोलने ।
दुख शोक दिने खानु, रजोले बेस मानने ।।९।।

नीरसै उग्र गन्धैको, बासी ठण्डा जुठो अनि ।
तामस अपवित्रै जो, प्यारो भोजन गर्छ नि ।।१०।।

अवश्यै यज्ञ ता गर्नै, पर्ने हो भनि दृढ जुन् ।
फलै छोडि विधीसीत, यज्ञ सात्विकि गर्दछन् ।।११।।

हे पार्थ केहि रीतैले, फलै इच्छा गरीकन ।
साङ्ले जो यज्ञ गर्नेछ, उस्को राजस भन्छन ।।१२।।

शास्त्रको विधिले फर्क, बेमन्त्र अन्नदान नि ।
नभै श्रद्धापनै हीन, यज्ञ तामस हो पनि ।।१३।।

ब्रह्मण गूरु देवैको, गर्ने पूजन साधुपन् ।
ब्राह्मचर्यं अहिंसा यो, शरीर्को तप भन्दछन् ।।१४।।

आर्कालाई न क्यै डर् दी, सत्य र प्रिय बोल्दछन्
वेद विद्या अभ्यासैको, वचनै तप भन्दछन् ।।१५।।

प्रसन्न मधुरै दील, रोकी विषयमा मन
छोडी कपट नै बस्नु, मनैको तप भन्छन  ।।१६।।

फल इच्छा न क्यै लीई, श्रद्धापूर्वक यो तिन ।
गरेका तपको हेर, सात्विक तप भन्छन  ।।१७।।

जो ता आफनु सत्कारै, खातिर तप गर्दछन्
खुब चञ्चल त्यो दम्भै, तपै राजस भन्दछन्  ।।१८।।

देहलाई सुखै दीई, आर्काको पनि नाशन
खातिर जसले गर्छ, तामसै तप भन्छन  ।।१९।।

उपकार् बेगरै दान, देश काल विचार्महाँ ।
सुपात्रमा दिए दान, सात्विक दान हो जहाँ ।।२०।।

उपकार्को गरी इच्छा, फलमा दिल दीकन  ।
दिइने दान क्लेशैले, राजसदान भन्छन  ।।२१।।

अयोग्य देश कालैमा, अयोग्य पुरुषेकन ।
दिउको दान् असत्कार, उस्को तामस भनदछन् ।।२२।।

प्रणव तत् सतै तीन, प्कार्को ब्रह्म नाम यो ।
यै द्वारा वेद ब्राह्मणै यज्ञ पैल्हे बानी गयो ।।२३।।

यो तीन् प्रणव उच्चार, ब्रह्मवादी गरीकन ।
शास्त्रोक्त यज्ञ दानै र, तपमा दिल दिन्छन  ।।२४।।

मोक्षमा दिल दी जाहाँ, इच्छा फलै नलीकन ।
गरी उच्चारणै तत् यो, तप यज्ञादि गर्छन ।।२५।।

हे पार्थ सत यो शब्द, साधु भावै छ युक्त यो ।
उत्तम् सत्कर्म गर्दा ता, सत शब्द कहिन्छ यो  ।।२६।।

यज्ञ फेर् तप दानैको, स्थिति सत् भनि भन्छन् ।
यिन्का निमित्तको कर्म, सत्कर्म ता कहिन्छन ।।२७।।

पार्थ बेगर श्रद्धाले, गरेको यज्ञदान जुन् ।।२८।।

असतै हुन्छ त्यो हेर, लोक पर्लोक नाशछन् ।
इति श्री भगवद्गीता, कृष्ण अर्जुनको पनि ।
वार्ता श्रद्धा त्रिभागैको, सत्र अध्ये भयो पनि ।।१७।।